‘O’

Eğitim sisteminde tek yönlü bir mekanizma vardır. Genellikle  öğretmen bize ne öğretti ise onu kabul ederiz. Çok fazla bir sorgulamaya girilmesi pek de takdir edilen bir şey değildir. Sorgulayanlar ya geçiştirilirler ya da en sonunda kendileri vazgeçerler. Eğer İngilizce eğitim verilen bir okula gittiyseniz, dil konusunda itiraz edilecek pek de bir şey yoktur. 

Öte yandan, diğer dilleri öğrenmeye başladığımızda bir çok merak edilecek konu ortaya çıkıyor. Bunlardan biri de İngilizce'deki kişi zamirleri...
 
İngilizce kişi zamirlerinin Türkçe'de karşılıkları şöyledir:

I (Ben), You (sen), She/He (O)

Harika, ancak İngilizcede ‘nesneler’ için kullanılan ‘It’ için de, biz (O) kelimesini kullanıyoruz. ‘O’ dediğimizde bu kişi mi nesne mi? Bu bizim dilimizde çok da net değil...

Gandhi’nin dediği gibi duygu ve düşüncelerimiz kaderimizi belirleyecektir. Olumlu olmak, olumlu düşünmek, olumlu kelimeler kullanmak bizleri olumlu bir hayata sürüklerken, biz ‘O’ kelimesini kullanırken ‘O’ kişiyi, içten içe insan yerine nesnelleştiriyor muyuz?

Bizden bahsedilirken "O" denmesi, bazen canımızı sıkıyor mu? Yoksa hiç aldırmıyor muyuz?

Tüm dillerde böyle bir araştırma ilginç olabilir. Mümkün mertebe kişiler için ‘O’ yerine isim kullanmak bizi daha insancıl yapar mı? Bir garsonu ismi ile andığınızda, ‘O’nu size hizmet zorunda olan bir ‘nesne’ olmaktan çıkartıp, kanlı canlı ve belki de o andan yorgun bir insan olduğunu hissedip hareketlerimiz değişir mi?..